گفتگویی با پدر و دختر فوتبالیست

به گزارش رادیو ورزش؛ اسماعیل اردلان، پیشكسوت فوتبال، درباره زندگی ورزشی خود گفت: بنده متولد 1337هستم. پدر بنده از بازیكنان اسبق تیم باكو بود؛ به همین جهت دوست نداشت كه فرزندانش در كوچه ها فوتبال بازی كنند و از سن 13 سالگی من را در تیم نونهالان باشگاه تاج (استقلال كنونی) ثبت نام كرد.
وی، در پاسخ به این پرسش كه چطور شد كه دروازه بانی را انتخاب كردید، اظهار داشت: در دوران دبیرستان همیشه فوروارد بازی می كردم. سال 55 كه به تیم نوجوانان دعوت شدم و نامم در مطبوعات درج شد، هیچ كس باور نمی كرد كه دروازه بان هستم؛ زیرا در پست فورواد خوب بازی می كردم؛ اما به دلیل علاقه شدیدی كه به دروازه بانی داشتم به این پست روی آوردم.
وی، عنوان كرد: علی دانایی فرد برای بنده و بسیاری از بازیكنان زحمات ارزنده ای كشید و در آن دوران من با كمك این مربی آموختم كه به چه شكل زندگی كنم، لباس بپوشم و رفتار كنم.
اسماعیل اردلان، نیز در پاسخ به این سوال كه چرا مدت 14 سال به همكاری خود با تیم اكباتان ادامه دادید، بیان كرد: اكباتان، تیمی بود كه بر مبنای دوستی و رفاقت شروع به كار كرد و بعد از انقلاب به نام تیم دوستان لقب داشت. من در طول 14 سال با اینكه پیشنهادات خوبی از تیم استقلال و پرسپولیس داشتم، سعی كردم به اكباتان وفادار بمانم.
نیلوفر اردلان، بازیكن اسبق تیم ملی فوتسال و فوتبال، اظهار داشت: اولین سالی كه تیم ملی تشكیل شد، در بازیهای كشورهای اسلامی خانم گل شدم؛ همچنین 2 سال بعد كه مجدداً این بازیها در ایران برگزار شد به این عنوان دست یافتم.
وی، افزود: تیم ملی فوتبال از سال 84 تشكیل شد؛ از این سال به بعد من به همراه فرشته كریمی هم فوتبال و هم فوتسال بازی می كردیم. تا سال گذشته به عنوان كاپیتان تیم ملی فوتبال فعالیت داشتم و اكنون یك سال است كه بازی را كنار گذاشتم و در كسوت مربیگری فعالیت می كنم.
برنامه چهره ها، با اجرای ارمنده، ایام نوروز از ساعت 11:05 به مدت 55 دقیقه از شبكه رادیویی ورزش تقدیم شنوندگان می شود.