كشتی ایران با رئیس جدید می تواند به روزهای باشكوهش بازگردد به شرط آنكه دبیر از اشتباهات گذشته درس گرفته باشد.
تمام شد؛ بعد از مدت‌ها كش و قوس و حرف و حدیث فراوان، جدل‌های مجازی و جدال‌های پنهانی، انتخابات فدراسیون كشتی تمام شد و ورزش اول كشور پس از ماه‌ها بلاتكلیفی رئیس جدید خود را شناخت.
علیرضا دبیر با كسب اكثریت آرا در مجمع انتخاباتی فدراسیون كشتی، جانشین رسول خادم شد تا پس از 8 ماه، فدراسیون گوش شكسته ها صاحب رئیس شود و در نهایت با انتخاب یكی از قهرمانان بزرگ و خوشنام كشتی، بعنوان رئیس فدراسیون، تا حدود زیادی دغدغه جامعه كشتى برطرف شود.
دبیر در مجمع انتخاباتی فدراسیون كشتی حرف های خوبی زد و به مسائل مهمی از جمله تقویت هیأت‌های استانی و نگاه برابر به آنها و پشتوانه‌سازی اشاره كرد. وی به درستی در همان بدو انتخاب، انگشت روی شریان‌های گرفته كشتی گذاشت كه نشان از ورود با تدبیر و برنامه مدون او برای در دست گرفتن سكان هدایت فدراسیون كشتی است. رئیس جدید فدراسیون كشتی از دادن وعده و شعار پرهیز كرد تا مردم بدانند در این زمان اندك تا المپیك، دادن وعده های دست نیافتنی بلوفی بیش نیست و تنها كار است كه ضامن موفقیت است.
قهرمان سال‌های نه چندان دور مسابقات بزرگ كه هنوز مردم كشورمان با افتخارآفرینی هایش خاطره دارند، بهتر از هر كسی می‌داند كه گام در چه مسیر پرخطری گذاشته، چه اینكه عملا هیچكدام از رؤسای پیش از او با عاقبت خوش از كشتی نرفته‌اند و هركدام به نوعی با دلخوری صندلی ریاست فدراسیون را ترك كرده‌اند؛ از محمدرضا طالقانی گرفته تا یزدانی خرم و برادران خادم.
اما موضوع مهم این است كه چه دستاورد و میراثی را از خود به جای گذاشته‌اند تا آیندگان در مورد آن قضاوت كنند.
انتخاب دبیر به سان تزریق خونی تازه در رگهای گرفته كشتی می‌تواند ضامن ادامه حیات درخت كهنسال ورزش ملی كشور باشد كه در سال‌های اخیر گرفتار آفت‌های نامیمونی شده بود؛ البته به این شرط كه از تمام پتانسیل خانواده كشتی استفاده كند و بتواند بار دیگر وفاق و همدلی را در بین جامعه گوش شكسته ها ایجاد كند.
دبیر باید اشتباهات گذشته را چراغ راه موفقیت‌های آینده قرار دهد و با درس آموزی از آنها، سكان هدایت كِشتی كُشتی را در جهت و مسیر درست قرار دهد.
قهرمان سرد و گرم چشیده روزگار به خوبی می‌داند كه گام در چه مسیر پرفراز و نشیبی گذاشته است، مسیری كه می‌تواند او را به عرش اعلا ببرد یا به فرش سفلی بزند.
بعد از براداران خادم، دبیر سومین نفر از قهرمانان خوشنام و بزرگ كشتی، در عصر جدید فدراسیون گوش شكسته هاست كه سكان هدایت فدراسیون را در دست می‌گیرد و نیك می‌داند كه این مركب چموش برای راكبان بزرگ و نامدارش مركب رهواری نبوده و هر كدام را به طریقی زمین زده است.
رییس جدید كشتی از سرنوشت رفقا و گوش‌شكسته‌ها درس بگیرد و مسیری را برگزیند كه انتهای آن موفقیت و رستگاریست تا ثابت كند یك مدیر ورزشی آگاه، مسئول و دلسوز بیش از چسبیده‌های غریبه می‌تواند ورزش و كشتی را به سرمنزل مقصود برساند.
موفقیت دبیر، موفقیت كشتی و موفقیت ورزش است.
