پس از ادامه روند نگران‌كننده تیم ملی در كافا، كادر فنی تیم ملی ابتدا باید با قبول و اصلاح مسیر اشتباهی كه تیم به خصوص در خط دفاعی در پیش گرفته، امیدها را به ثبت یك عملكرد قابل‌قبول در جام جهانی آینده بیشتر كند.
به گزارش رادیو ورزش؛ دومین دوره تورنمنت كافا در شرایطی دیشب در تاشكند به پایان رسید كه تیم كشورمان نتوانست از عنوان قهرمانی دوره گذشته دفاع كند و با شكست برابر ازبكستان نایب قهرمان شد.
اگر چه نزدیك به 115 دقیقه ده نفره بازی كردن مقابل ازبكستان كه در خانه بازی می‌كرد، كار شاگردان امیر قلعه‌نویی را در فینال سخت‌تر كرده بود، با این حال نگاهی كلی به عملكرد تیم ملی در كافا نشان می‌دهد كه این تیم تا آماده شدن برای حضور در جام جهانی سال آینده راه طولانی در پیش دارد.
تیم كشورمان، دومین دوره تورنمنت كافا را با 2 برد و یك مساوی و یك باخت به پایان رساند، افغانستان و هند را همان‌طور كه پیش‌بینی میشد شكست دادیم، برابر تاجیكستان ناباورانه مساوی كردیم و در فینال برابر ازبكستان در مسابقه‌ای كه انتظار هم میرفت نتیجه را واگذار كردیم تا پرونده ایران در دومین دوره كافا با مدال نقره و نایب قهرمانی بسته شود.
موضوع مهم و قابل تاملی كه در عملكرد تیم ملی در كافا مورد نقد قرار گرفت و هشدار منتقدان را به همراه داشت، ادامه عملكرد ضعیف و دور از انتظار خط دفاعی كشورمان بود. تیم كشورمان كه در دوران حضور كارلوس كی‌روش به تیمی تبدیل شده بود كه سخت گل می‌خورد، در این دوره به تیمی بدل شده كه مدافعانش حتی به افغانستان هم نه نمی‌گویند.
آمار 12 گل خورده در 11 بازی اخیر كه میانگین دریافت بیشتر از یك گل را نشان می‌دهد، حاكی از عملكرد متزلزل تیم قلعه‌نویی در خط دفاعی است. اگر بخواهیم تنها 4 بازی تیم ملی در كافا را هم تنها مدنظر قرار دهیم، ایران با دریافت 4 گل، میانگین یك گل دریافتی را داشته است.
كادرفنی تیم ملی با اشاره به اینكه بازی هجومی تاوان دارد، در پی توجیه این ضعف هستند اما این مسئله‌ای نیست كه با این دلیل بتوان از كنار آن به راحتی گذشت و آن را طبیعی و قابل پیش‌بینی عنوان كرد.
آمار تیم ملی در تورنمنت كافا بیانگر این است كه دریافت یك گل از افغانستان و 2 گل از تاجیكستان كه در رنكینگ فیفا در رده‌های بالای 100 قرار دارند و در یك فاصله نجومی با تیم كشورمان هستند، ضعفی نیست كه با توجیه اینكه، بازی هجومی، خط دفاعی را بازتر و احتمال دریافت گل را بیشتر می‌كند، بی‌تفاوت از كنار آن گذشت.
صحبت‌های مهدی طارمی درباره اینكه تیم ملی همین ضعف را قبل از كافا هم داشت و از آن درس گرفته نشد تا در این مسابقات تكرار شود، نشان‌دهنده یك مسیر نگران‌كننده در راه جام جهانی است. به خصوص كه قرار نیست تیم ملی در جام جهانی با تیم‌هایی در سطح افغانستان بازی كند و رقبای به شدت سخت‌تر در انتظارمان است. در چنین شرایطی بدیهی است كه ادامه این مسیر، بدون اینكه چاره‌ای برای عدم تكرار ضعفهای تیم برداشته شود، سبب خواهد شد كه جام جهانی ناامیدكننده‌ای در انتظارمان باشد.
به همین خاطر باید دست فرمان تیم ملی در مسیری كه برای جام جهانی در پیش گرفته است، عوض شود. اولین فاكتور در تغییر دست فرمان در روند آماده‌سازی فنی و تاكتیكی تیم ملی در راه جام جهانی 2026، نیز قبول ضعف‌هایی است كه در چند مدت اخیر، هواداران فوتبال را نگران كرده است.
امیر قلعه‌نویی و دستیارانش باید ابتدا قبول كنند كه در پلنی كه برای جام جهانی چیده‌اند، به مشكل خورده‌اند و عملكرد فنی خط دفاعی تیم ملی یكی از این ضعف‌هاست كه باید اصلاح شود. به همین خاطر در اولین قدم باید توجیه كردن گل‌های دریافتی تیم ملی با این دلیل كه تیم رو به جلو و بالا بازی می‌كند، باید كنار گذاشته شود تا چشم‌های كادرفنی بتواند ضعف‌هایی مانند مشكل دفاعی كه عملكرد تیم ملی را نگران‌كننده كرده است، بهتر و بیشتر ببیند.
پس از قبول مشكل، كادرفنی باید برای حل این چالش‌ها برنامه‌ریزی كند و تا قبل از آغاز مسابقات ایران در جام جهانی، با تدابیری كه می‌اندیشد، آن را برطرف كند. در آن صورت است كه می‌توان برخلاف امروز و نمایشی كه تیم ملی در كافا داشت، امیدوارنه به تماشای بازی‌های ایران در جام جهانی تابستان آینده نشست.
